ΔΙΑΚΟΠΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Οπως εχετε καταλαβει η λειτουργεια του blog ειχε σταματησει και δυστυχως αναβαλλεται, επ'αοριστον. Ευχομαστε να ξεκινησει και παλι κατι που αρχισαμε με τοσο μερακι.

Μαρτυρια ανθρωπου που ειδε φωτεινο ουρανιο σωμα

Χθες το βράδυ λάβαμε το παρακάτω μήνυμα με τίτλο "Έπεσε Μετεωρίτης στην Ελλάδα;"... Όπως καταλάβαμε σήμερα είναι πραγματική μαρτυρία για το περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο!
"ΠΡΙΝ 2 ΩΡΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΟΠΩΣ ΤΑΞΙΔΕΥΑ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ ΠΡΟΣ ΠΑΤΡΑ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ... ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΣΑΝ ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΚΟΜΗΤΗΣ ΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΙΝΗ ΑΠΟΣΤΑΣΤΗ , ΕΠΕΣΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΗ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΠΟΥ ΕΠΕΦΤΕ.. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΤΙ.. Κ ΕΠΕΦΤΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ.ΑΣΤΕΡΙ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΘΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ!Η ΠΥΡΙΝΗ ΜΠΑΛΑ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΟΥΡΑ ΠΙΣΩ ΤΗΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ!ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΚΑΘΩΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΜΑΞΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΚΟΨΑΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΕΙΔΑΝ."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Γινονται και αλλου

Ενα πράγμα που λατρεύω είναι ο τρόπος που γίνονται οι δημοσιογραφικές εκτιμήσεις στην Ελλάδα. Ας πούμε για παράδειγμα ότι παίζουν Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Ας πούμε ότι στην έγκριτη εφημερίδα «Ο Παλμός των Σπορ» και στη στήλη ο «Παλμογράφος» ο δημοσιογράφος Φέσογλου τολμάει να κάνει τα προγνωστικά του. «Ο Ολυμπιακός υπερέχει λόγω καλύτερου δυναμικού, αλλά ο Παναθηναϊκός θα θέλει να πάρει εκδίκηση για την ήττα του πρώτου γύρου. Αν ο Ντούντου σταματήσει τον Καραγκούνη, ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται κοντά στη νίκη, ενώ αν ο Καραγκούνης πιάσει τη γνωστή απόδοσή του, η αργή άμυνα του Ολυμπιακού θα προβληματιστεί. Μεγάλο ρόλο, όμως, θα παίξει το ποια ομάδα θα πετύχει πρώτη τέρμα. Αυτή που θα σκοράρει πρώτη θα έχει ένα μεγάλο προβάδισμα. Επίσης, ρόλο θα παίξει και η διαιτησία. Το ΟΑΚΑ θα είναι γεμάτο και η ''καυτή'' ατμόσφαιρα θα επηρεάσει τον διαιτητή Παμπορίδη, αλλά οι παλιές φιλίες δεν ξεχνιούνται εύκολα και το βλέμμα του Παμπορίδη θα δακρύζει όταν θα βλέπει φίλους στον πάγκο του Ολυμπιακού. Το σκορ θα μείνει χαμηλό, μια και οι ομάδες θα προσέξουν τις άμυνες. Εκτός αν μια ομάδα δεχτεί τέρμα και βγει στην επίθεση, οπότε το σκορ μπορεί να ξεφύγει». Μια τέτοια ανάλυση καλύπτει τα σκορ από 0-0 μέχρι 9-7, αλλά οι Φέσογλου σε τέτοιες αναλύσεις δεν αφήνουν περιθώρια λάθους. «Στα ντέρμπι, βέβαια, όλα μπορεί να συμβούν». Τώρα καλύψαμε και το 11-10. Νόμιζα, λοιπόν, ότι αναλύσεις Φέσογλου γίνονται μόνο στο ποδόσφαιρο. Μέχρι που γνώρισα τα δελτία της κρατικής τηλεόρασης. Μία μέρα μετά τις Ευρωεκλογές ένα παλικάρι, κρατώντας το ματσούκι σαν λαμπριάτικη λαμπάδα, αντιμετώπιζε τον φακό έξω από το Μαξίμου. Και τη στιγμή που ξεχωρίζει τους άντρες από τα παιδιά. Οταν ο δημοσιογράφος live on air αποφασίζει να εκτεθεί κάνοντας πρόβλεψη. Δεν το θυμάμαι λέξη λέξη, αλλά αυτή ήταν στο περίπου η φράση. «Ας μου επιτραπεί, λοιπόν, να κάνω τη δική μου εκτίμηση. Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι μετά το εκλογικό αποτέλεσμα κανένας δεν ξέρει τι θα κάνει ο πρωθυπουργός». Πού πας, ρε κατακαημένε Καραμίχαλε, με τέτοιες προβλέψεις; Αυτό που έκανε είναι το φοβερό σούπερ Φέσογλου. Εκτός δηλαδή αν πεταγόταν κάποιος εκείνη τη στιγμή μπροστά στην κάμερα και έδινε ένα χαρτάκι, λέγοντας «ανοίξτε το όταν βγουν οι αποφάσεις. Εγώ ξέρω τι θα κάνει ο πρωθυπουργός», είναι η πρόβλεψη που δεν χάνει. Και για να τον βοηθήσω πώς γίνεται το δημοσιογραφικό «Super Triple Fesoglou», στο τέλος της φράσης έπρεπε να κολλήσει το «αλλά ας μη βιαζόμαστε...». Ο Τσόχος με έκανε να το παρατηρήσω. «Πουλιέται η Νιούκαστλ με… Πόσο πάει η λίρα με το ευρώ; Θέλουνε 100 εκατομμύρια λίρες». Να το πούμε γεμάτα και με το πουρμπουάρ, 120 εκατομμύρια ευρώ. Με 120 εκατομμύρια ευρώ παίρνεις μια ομάδα που ναι μεν έχει πέσει στη Β' κατηγορία της Αγγλίας, αλλά… Η Championship, σύμφωνα με την Deloitte, είναι η τρίτη επικερδέστερη ευρωπαϊκή λίγκα μετά την Premiership και την Bundesliga. Είναι μία από τις top ten ομάδες της Μεγάλης Βρετανίας. Εχει δικό της γήπεδο, το «St James Park», χωρητικότητας 52 χιλιάδων θέσεων. Εχει φανατικούς οπαδούς που σε αναλογία μπορούν να συγκριθούν με του ΠΑΟΚ. Επίσης, η εποχή των επιτυχιών δεν είναι μακριά, μια και μόλις πριν από 11 χρόνια η Νιούκαστλ έπαιζε στον τελικό του Κυπέλλου και στην Αγγλία το κοινό αντιμετωπίζει ως φυσιολογικό κομμάτι του ποδοσφαίρου τους υποβιβασμούς από τις κατηγορίες, που δημιουργούν τη δύναμη στις αναποδιές (strength in adversity, για να μιλήσω και στη γλώσσα των dear all). Στην Ελλάδα, όμως… Με 80 εκατομμύρια ευρώ μπορεί κάποιος να αγοράσει το μειοψηφικό πακέτο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ενώ με 300 εκατομμύρια, όπως βγαίνει από τον Ολυμπιακό, μπορεί να πάρει το πακέτο των μετοχών, το πακέτο των μετοχών της Καραϊσκάκης Α.Ε., που εκμεταλλεύεται το γήπεδο, το οποίο, όμως, ανήκει στο κράτος, και της Θρύλος Α.Ε., που, σύμφωνα με το έγκυρο ρεπορτάζ του πραγματικού γιου του Σάββα στον Ολυμπιακό, θεωρείται άνευ ουσιαστικής αξίας. Δηλαδή, με 80 εκατομμύρια κάποιος μπορεί να αγοράσει ένα πακέτο μετοχών σε μια εταιρεία της οποίας άλλος έχει την πλειοψηφία, που κρατάει για τον εαυτό του τις μετοχές στην εταιρεία, που έχει κέρδος επειδή εκμεταλλεύεται τις δραστηριότητες του Ολυμπιακού. Και ρωτάω και εγώ με το φτωχό μου το μυαλό. Πόσο Ολυμπιακάρα πρέπει να είσαι και πόσα λεφτά να έχεις για πέταμα για να αγοράσεις 80 εκατομμύρια μετοχές της ΠΑΕ σε περίοδο κρίσης; «Σαν να πετάς τα λεφτά σου σε πηγάδι», που είχε πει κάποιος στην ΑΕΚ, που το αξιοπρόσεκτο δεν είναι ότι το παρατήρησε, αλλά ότι το είπε στα ελληνικά. Βεβαίως, το ελληνικό πρωτάθλημα έχει τις δικές του αρετές, φτάνει να ξέρεις να τις ψάξεις. Οπως για παράδειγμα έκαναν παράγοντες του ΠΑΟΚ, που σύμφωνα με το ρεπορτάζ έπεισαν τους ανθρώπους της ΔΕΠΑ όχι μόνο να ανανεώσουν τη χορηγία στη φανέλα για δύο χρόνια, αλλά να αυξήσουν και το ποσό κατά 20%. Για να μιλήσω στη γλώσσα της μπάλας, δεν είναι ένα ισχυρό fringe benefit να ξέρεις ότι μπαίνεις σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο αν είσαι ιδιοκτήτης μιας από τις πέντε ομάδες –τα ονόματα συμπληρώστε τα μόνοι σας–, ξέρεις ότι ακόμα και τους παίκτες να φεσώσεις, το υπουργείο θα αναλάβει να καλύψει την υποχρέωση; Αντε να είσαι τώρα ιδιοκτήτης στην Νιούκαστλ, να έχεις ξεμείνει από φράγκα και να ζητείς να σου βάλει λεφτά για χορηγία το Gas House ή να σου τσοντάρει λεφτά το National Lottery για να βάλεις διαφήμιση στο σώβρακο, σταυρώνοντας την κωλοραφή. «Στην Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει ομάδα καμιά», που κανονικά έπρεπε να λέει το τραγούδι. Οπως και στην Ελλάδα κανένας δεν παίρνει καμία δήλωση στα σοβαρά. Θυμάστε όταν είχε βγει ο νέος κ.ο.κ., που απαγόρευε τη χρήση των κινητών στη διάρκεια της οδήγησης; Τολμάει σήμερα η Τροχαία να δημοσιεύσει πόσες κλήσεις είχαν κοπεί την πρώτη εβδομάδα, τον πρώτο μήνα, τον πρώτο χρόνο και στη διάρκεια της εφαρμογής του νόμου; Τότε είχαμε την κουβέντα με τον Αρη Σταθάκη ότι το θέμα δεν είναι οι νόμοι αλλά η εφαρμογή τους και για μία ακόμα φορά αποδείχθηκε η ισχύς του αξιώματος. «Στην Ελλάδα και την οδήγηση όλα επιτρέπονται εκτός από το να οδηγάς παπί χωρίς κράνος». Μπροστά στους αστυφύλακες παρκάρουν τα αυτοκίνητα στους λεωφοριόδρομους της Κηφισίας με το flash αναμμένο, σαν όταν το flash αναβοσβήνει η κυκλοφορία να μην εμποδίζεται, και ο χοντρός θέλει να πείσει τον κόσμο ότι θα εφαρμόσει τον νόμο τώρα στα τελευταία του. Εδώ να προσθέσω ότι από την εποχή που εφευρέθηκε το photoshop καταργήθηκε η δίαιτα. Στη φωτογραφία του Κώστα Καραμανλή έχει πέσει μια φωτοσοπιά στην μπάκα με το πρόγραμμα ρυθμισμένο στα 30 κιλά. Επίσης, από τότε που εφευρέθηκε το Internet τα υπουργεία βελτιώθηκαν. Για παράδειγμα, το Υπουργείο Εξωτερικών. Πηγαίνετε στη σελίδα του ΥΠΕΞ. Υπάρχει το μήνυμα της Ντόρας Μπακογιάννη, που τελειώνει «με αυτή την ευκαιρία θέλω να τονίσω ότι η προσπάθεια που ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών θα είναι διαρκής, με στόχο τη συνεχή βελτίωση και τον εμπλουτισμό της ιστοσελίδας μας με χρήσιμα και ενδιαφέροντα στοιχεία για τις δράσεις του Υπουργείου Εξωτερικών σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο ευκαιριών αλλά και προκλήσεων». Η μοναδική, λοιπόν, φωτογραφία στο site του ΥΠΕΞ είναι της Ντόρας Μπακογιάννη με links για το βιογραφικό και τις ομιλίες της και πρώτο θέμα το μήνυμα της You Know Who για την προσχώρηση της Ελλάδας στην Ενωση. Αντί να βάλει μια διαφήμιση «Εκδρομές στο Μόναχο» με μια φωτογραφία του Καραβέλα «Ρωτήστε αυτούς που μας προτίμησαν να μάθουν όλοι πώς λύνονται τα προβλήματα».
Αντωνης Πανουτσος

Το Football Manager αναλυει!

Ο μεταγραφικός σχεδιασμός των ελληνικών ομάδων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και το mavrokouti αναλύει αυτούς τους παίκτες τους οποίους «κυνηγάνε» ή έχουν έρθει σε συμφωνία οι σύλλογοι της Σούπερ Λιγκ μέσα από τα μάτια του football manager. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των Μπόμπο, Γκρατσιάν, Πουιγκρενιέ, Ντρέντε, Μπάλαμπαν, Βιτόλο και όλων των παικτών που έχουν ακουστεί ως τώρα για τους συλλόγους περνάνε μπροστά σας μέσω του γνωστού παιχνιδιού. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται είναι απλά ένας τρόπος για να προσεγγίσουμε και να γνωρίσουμε καλύτερα τους άσους τους οποίους θέλουν να εντάξουν στο ρόστερ τους τη νέα σεζόν τα ελληνικά σωματεία. Ο παίκτης με τα πλουσιότερα προσόντα για την ώρα σύμφωνα με το football μάνατζερ, είναι ο Λεάντρο Γκαρσιάν του Άρη. Το «πανηγύρι» της Superleague άρχισε νωρίς φέτος. Μέχρι στιγμής, η Θεσσαλονίκη είναι αυτή που δεν έχει μείνει μόνο στα λόγια αλλά τα έχει κάνει και πράξη. Ο ΠΑΟΚ έχει ήδη ολοκληρώσει τις πρώτες του μεταγραφές ενώ ο Άρης προκάλεσε αίσθηση με το μεταγραφικό χτύπημα του Λεάντρο Γκρασιάν. Χωρίς περιττά λόγια περνάμε κατευθείαν στο ψητό, για να δούμε ποια είναι η άποψη του FM 2009 για όλη αυτή την ονοματολογία που έχει διαρρεύσει.
Επεξηγήσεις
Για τους μη γνώστες του Football Manager διευκρινίζουμε ότι ισχύουν τα εξής:
CA (Current Ability): Η τωρινή ικανότητα του παίκτη στο παιχνίδι με άριστα το 200.
PA (Potential Ability): Η μέγιστη μελλοντική ικανότητα του παίκτη στο παιχνίδι με άριστα το 200.
Passing: Πάσα
Marking: Μαρκάρισμα
Tackling: Τάκλινγκ
Positioning: Τοποθέτηση (για αμυντικούς)
Off The Ball: Κίνηση στο χώρο χωρίς την μπάλα
Acceleration: Επιτάχυνση στο σπριντ
Pace: Μέγιστη ταχύτητα
Dribbling: Ντρίμπλα
Jumping: Άλμα
Heading: Κεφαλιά
Finishing: Τελείωμα φάσης (για επιθετικούς)
Long Shots: Μακρινά σουτ
Creativity: Δημιουργία ευκαιριών (κάθετη πάσα)
Stamina: Αντοχή
Strength: Δύναμη
Work Rate: Εργατικότητα
ΑΕΚ
Μετά τις δηλώσεις του Γρηγόρη Μάκου και τα όσα έχουν ειπωθεί αυτές τις μέρες, ο παίκτης όπως φαίνεται κλείνει στην ΑΕΚ. Άλλωστε έχει ένα συμβόλαιο που λήγει το καλοκαίρι κι επειδή στην ανάγκη πληρώνει κι απ’ την τσέπη του για να φύγει, ο Πανιώνιος αναγκαστικά θα πρέπει να κάνει μια παραχώρηση στα λεφτά. Στην Ένωση θέλουν να αποκτήσουν και τον Fabian Estoyanoff από τον Πανιώνιο. Θυμίζουμε βέβαια ότι ο παίκτης πέρυσι είχε αποκτηθεί ως ελεύθερος. Ο Estoyanoff σε παλιότερα Football Manager ήταν ένα καλό πουλέν από τους Free Transfer αλλά φυσικά…ποιος μας άκουγε τότε. Αντί να αποκτηθεί λοιπόν ελεύθερος, τώρα μετά από ένα χρόνο, η ΑΕΚ θέλει να δώσει πίσω στον Πανιώνιο τον Rafik Djebbour ως αντάλλαγμα, τον οποίο πέρυσι πλήρωσε τρία εκατομμύρια ευρώ. Αν γίνει τελικά κάτι τέτοιο, τότε με αυτή τη μέθοδο είναι σαν να πληρώνει η ΑΕΚ…τρία εκατομμύρια ευρώ τον Estoyanoff! Πριν από λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε και η μεταγραφή του τερματοφύλακα Μίλαν Λούκατς, ο οποίος δεν φαίνεται να είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Milan Lukac (GK) 4/10/1985 (93, 119)
Χαρακτηριστικά:
Aerial Ability 12
Από τα υπόλοιπα βασικά χαρακτηριστικά έχουμε πολλά μηδενικά, πράγμα που σημαίνει ότι ο παίκτης παίρνει τυχαία τιμή σε αυτά όταν ξεκινάει το παιχνίδι.
Άρης
Στον Άρη φαίνεται φέτος ότι θέλουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη βαθιά, συνεχίζοντας την παράδοση των μεταγραφών από το εξωτερικό. Ένα εκατομμύριο δολάρια (750 χιλιάδες ευρώ) κόστισε ο δανεισμός του παίκτη απ’ την Boca Juniors και η ρήτρα αγοράς που ισχύει μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι είναι 3,5 εκατομμύρια δολάρια (2,7 εκ ευρώ).
Leandro Gracian (ΑΜ C) 6/8/1982 (CA: 134, PA: 159)
Ένας παίκτης τον οποίο θα ήθελαν ακόμη και οι «μεγάλοι» της Superleague. Διαθέτει πολύ καλή πάσα και ντρίμπλα, ενώ είναι ταχύτατος και άριστος εκτελεστής φάουλ. Είναι ένας πολύ καλός τεχνίτης που κάνει την διαφορά μέσα στο γήπεδο και το πιθανότερο είναι του χρόνου ο Άρης να θέλει να τον κρατήσει παραπάνω στο ρόστερ του. Το αδύναμο σημείο του είναι το άλμα του και το ότι δεν μπαίνει στις φάσεις δυνατά.
Χαρακτηριστικά:
Technique 17
Passing 16
Crossing 14
Dribbling 17
Finishing 14
Free Kicks 18
Creativity 16
Acceleration & Pace 17
Jumping 5
Stamina 15
Strength 6
Sebastian Abreu (ST) 17/10/1976 (CA: 140, PA: 160)
Χαρακτηριστικά:
Finishing 16
Long Shots 7
Heading & Jumping 17
Acceleration 13
Pace 11
Off The Ball 17
Influence 17
Passing 12
Dribbling 9
Ο διεθνής Ουρουγουανός επιθετικός αναμένεται να υπογράψει αυτές τις ημέρες το συμβόλαιό του με τον Άρη. Αν και κοντεύει τα 33, είναι εν ενεργεία διεθνής και σίγουρα μπορεί να βοηθήσει αρκετά την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Δυνατά του σημεία είναι το τελείωμα και η κεφαλιά ενώ πλέον λόγω ηλικίας παρουσιάζει αδυναμίες σε ταχύτητα και μακρινά σουτ. Λάρισα
Ο Πηλαδάκης έχει πάρει μπρος από τώρα, σχεδιάζοντας να αποκτήσει τον Τούρκο επιθετικό Ουμίτ Καράν και τον γνωστό απ’ το FM, Florin Cernat. Υπάρχουν επίσης επαφές με τον Ντάριο Φερνάντεζ, παλιό παίκτη του Πανιωνίου που αγωνίζεται στην Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, με τον Βιτόλο του Άρη και με τον Βίσνιαρεκ της Αρμίνια Μπίλεφελντ. Αποκτήθηκαν ήδη ο Ρομέου της Φλουμινένσε και ο Κάιο Βινίσιους Ματέντι Φερέιρα, ο οποίος είναι μόλις 19 ετών και προέρχεται από ομάδα τρίτης κατηγορίας.
Romeu (Pereira dos Santos) (DM) 13/2/1985 (CA: 122, PA: 142)
Χαρακτηριστικά:
Marking 13
Passing 12
Tackling 13
Jumping 13
Positioning 13
Acceleration & Pace 14
Creativity 12
Florin Cernat (AM C) 10/5/1980 (CA: 130, PA: 160)
Χαρισματικός μέσος ο οποίος δεν είχε μέχρι σήμερα την μεγάλη εξέλιξη που θα περίμεναν κάποιοι, αλλά σίγουρα μπορεί να κάνει την διαφορά στη Λάρισα. Αδυναμία του είναι το ψηλό παιχνίδι.
Χαρακτηριστικά:
Passing 13
Crossing 14
Acceleration 14
Pace 12
Off The Ball 14
Creativity 13
Jumping 6
Heading 5
Artur Wichniarek (ST) 28/2/1977 (CA: 140, PA: 141)
Στα 32 του και με στάσιμα abilities θα πρέπει σίγουρα να αποφευχθεί.
Ολυμπιακός
Το σίριαλ της μεταγραφής καλά κρατεί και το θέμα είναι να μην τραβήξει κι άλλο, γιατί στον Πειραιά θα πρέπει να πάρουν σειρά κι άλλες μεταγραφές. Στο λιμάνι θέλουν να κρατήσουν Leto και Derbyshire, ενώ ενδιαφέρονται και για τους Όλαφ Μέλμπεργκ, Ζε Ρομπέρτο, όπως επίσης και για τον Λούκας Νιλ, έναν 31χρονο Αυστραλό δεξιό μπακ-χαφ από την West Ham, ο οποίος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο τη στιγμή που στα δεξιά μπορεί να παίξει ο Τοροσίδης. Για άλλη μια φορά υπάρχει και θέμα Κάλστρομ. Τον παίκτη αυτό τον ήξεραν όλοι όσοι έπαιζαν CM από τα 17 του, τότε που στο CM ‘01/’02 έπαιζε στη Hacken και όλη η Σουηδία φώναζε για το νέο μεγάλο ταλέντο της χώρας. Τώρα που κοστίζει 7-8 εκατομμύρια ευρώ κι ο Κόκκαλης είναι…«σφιχτός», η Lyon δεν θα τον δώσει έτσι εύκολα.
Bobo (ST) 9/1/1985 (CA: 142, PA: 160)
Ο Βραζιλιάνος επιθετικός της Besiktas, θεωρείται μία εξελίξιμη περίπτωση επιθετικού, ο οποίος όμως χρειάζεται αρκετή δουλειά. Είναι ένας ολοκληρωμένος παίκτης, χωρίς όμως να μπορεί να κάνει ακόμη την μεγάλη διαφορά στο γήπεδο.
Χαρακτηριστικά:
Finishing 14
Long Shots 9
Jumping & Heading 14
Technique 15
Passing 12
Off The Ball 15
Acceleration 13
Pace 15
Παναθηναϊκός
Για το μόνιμο πρόβλημα στόπερ που υπάρχει στο τριφύλλι εδώ και χρόνια (και που καλό θα ήταν να αποκτηθούν δύο μεγάλα στόπερ), αυτή τη στιγμή υπάρχει ενδιαφέρον για τον Πουιγκρενιέ, έναν αργό, άτεχνο και καλό στο ψηλό παιχνίδι αμυντικό, στον οποίο έχει γίνει πρόταση 1,1 εκατομμύρια ευρώ. Απ’ την άλλη, ο Ρόιστον Ντρέντε της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο αριστερός μέσος που μπορεί να κάνει την μεγάλη διαφορά μέσα στο γήπεδο (ειδικά στον ΠΑΟ που έχει πρόβλημα στα αριστερά) και πρέπει οπωσδήποτε να αποκτηθεί. Παρότι είναι μικρόσωμος (1,67) ξέρει να χειρίζεται πάρα πολύ καλά την μπάλα.
Sebastien Puygrenier (DC) 28/1/1982 (CA: 135, PA: 150)
Χαρακτηριστικά:
Marking 14
Passing 9
Tackling 13
Jumping 14
Heading 18
Acceleration 13
Pace 11
Positioning 15
Work Rate 18
Royston Drenthe (AM L) 8/4/1987 (CA: 140, PA: 167)
Χαρακτηριστικά:
Passing 15
Technique 15
Long Shots 16
Dribbling 15
Crossing 13
Acceleration & Pace 15
Jumping 7
Πανιώνιος
Στόχος των κυανέρυθρων είναι και φέτος να βρουν ικανούς ποδοσφαιριστές με λίγα χρήματα. Ένας από αυτούς είναι κι ο διεθνής Κροάτης επιθετικός Μπόσκο Μπάλαμπαν τον οποίο οι περισσότεροι από εσάς θα έχετε ήδη δει στην εθνική Κροατίας όλα αυτά τα χρόνια.
Bosko Balaban (ST) 15/10/1978 (CA: 130, PA: 138)
Χαρακτηριστικά:
Finishing 14,
Long Shots 17
Acceleration & Pace 13
Off The Ball 14
Dribbling 11
Technique 13
Carlos Casteglione (D/DM C) 9/5/1980 (CA: 124, PA: 148)
Μία συμπαθητική περίπτωση αμυντικού μέσου που παίζει και στόπερ. Είναι πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι και αγωνίζεται στην Άρσεναλ Σαραντί.
Χαρακτηριστικά:
Passing 12
Marking 15
Tackling 14
Jumping & Heading 17
Acceleration & Pace 14
Positioning 15
ΠΑΟΚ
Στην Τούμπα έχουν ήδη αποκτήσει τους Γιώργο Φωτάκη, Μπρούνο Τσιρίλο, Θανάση Παπάζογλου και Dario Kresic. Ο Βρύζας κι ο Σάντος απ’ ότι φαίνεται προτιμούν…ελληνικά προϊόντα. Το θέμα είναι ότι δικαίως έχουν τραβήξει όλα τα βλέμματα πάνω τους με τις μεταγραφές τους, την στιγμή που άλλοι σύλλογοι έχουν μείνει στα λόγια. Ο Βιτόλο της Σανταντέρ είναι ο μόνος παίκτης, του οποίου δεν έχει ολοκληρωθεί η μεταγραφή.
Vitolo (Victor Javier Anino) (DM) 9/9/1983 (CA: 125, PA: 135)
Ένας μετριότατος αμυντικός μέσος που δεν έχει κάτι ουσιαστικό να προσφέρει στον ΠΑΟΚ.
Χαρακτηριστικά:
Passing 13
Tackling 12
Acceleration 13
Pace 12
Positioning 13
Work Rate 18
Jumping 10
ΠΑΣ Γιάννενα
Στα Γιάννενα ενδιαφέρονται για τον Αντρέας Ίβανσιτς του Παναθηναϊκού και τον Ναμπίλ Ταϊντέρ της Ξάνθης.
Ακόμα έχουμε δρόμο
Όπως όλα δείχνουν, ο ΠΑΟΚ φέτος θα είναι η ομάδα που θα κλείσει τις μεταγραφές πιο γρήγορα από τις υπόλοιπες. Ιδιαίτερη κινητικότητα υπάρχει και σε Άρη και Λάρισα. Οι τρεις μεγάλοι του ΠΟΚ (ΑΕΚ, ΟΣΦΠ και ΠΑΟ) δεν έχουν κλείσει ακόμη κάποια μεταγραφή που θα τους βοηθήσει ουσιαστικά στη βασική ενδεκάδα. Κατά τα άλλα το καλοκαίρι αναμένεται καυτό…σε ονόματα αλλά επί της ουσίας το ταμείο θα γίνει ως συνήθως στις 31 Αυγούστου.

Μαζι με τον Nick the Greek τελειωσε και μια εποχη

Ο Νικ έκανε το Λας Βέγκας σχεδόν μόνιμη έδρα του το 1943, μένοντας όλο και μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα σε αυτό. Το γεγονός αυτό δεν έμοιαζε να περιορίζει μόνο τα ταξίδια και την ελεύθερη ζωή του Νικ αλλά έβαλε και σε δοκιμασία το πνεύμα της ανεξαρτησίας και αντισυμβατικότητας που τον χαρακτήριζε.
Παλεύοντας για την ελευθερία του ο Νικ απέρριψε μία πολύ δελεαστική προσφορά για το 50% του νεόκτιστου καζίνο Last Frontier με πολύ μικρό αντίτιμο ( το καζίνο πουλήθηκε το 1953 για 5εκ. δολάρια, και ξεκίνησε την λειτουργία του τον Οκτώβριο του 1942), μεγάλο μερίδιο από το El Rancho Vegas που κοστολογούνταν το 1945 2,5 εκατομμύρια δολάρια, δελεαστική προσφορά επίσης από το κόστους πολλών εκατομμυρίων καζίνο Flamingo (για το οποίο έχασε την ζωή του ο γκάνγκστερ Bugsy Siegel), το τεράστιο καζίνο Desert Inn, στο οποίο προτάθηκε να έχει συμμετοχή στα κέρδη χωρίς αυτό να του στοιχίσει τίποτα, και επίσης δελεαστική προσφορά από το πιο ακριβό από όλα στο Στριπ το καζίνο Sands.
Το μόνο που ζητήθηκε από τον Νικ χωρίς ο ίδιος να πληρώσει κανένα ή ένα πολύ μικρό τίμημα ήταν να διευθύνει τα καζίνο ή τουλάχιστον να προσδώσει το όνομα του σε αυτά. Υπήρχε ένας προέχων λόγος που απέρριπτε συνεχώς όλες τις προτάσεις. Ήταν ένας παίκτης που έπαιζε για μεγάλα ποσά, ένας ανεξάρτητος τζογαδόρος. Θεωρούσε τον οργανωμένο τζόγο σε καζίνο, τον αποκαλούμενο και «εσωτερικό», με τα μικρά του όρια και σταθερά ποσοστά, τίποτα παραπάνω από ένα πολυκατάστημα της τύχης.
Στο Λας Βέγκας ο Νικ αισθάνθηκε ότι οι περισσότεροι από αυτούς που διοικούν και διευθύνουν τα καζίνο-ξενοδοχεία, είναι επιχειρηματίες και όχι τζογαδόροι. Το ενδιαφέρον και συμφέρον τους ήταν σε ένα εγγυημένο κάθε χρόνο έσοδο από εκατομμύρια, όχι στο ρίσκο. Αποφάσισε από νωρίς να μην μπει μέσα στον εσώτερο κύκλο των ποσοστών του καζίνο. Αποφάσισε να προσπαθήσει να κερδίσει τα ποσοστά.
Αυτή η απόφαση είναι ίσως μια από τις πιο παράξενες που έχουν παρθεί ποτέ από έναν χαρισματικό υπολογιστή των πιθανοτήτων όπως ο Νικ - τα βασικά και οι θεμελιώδεις αρχές δεν ήταν διαδεδομένες τότε όπως σήμερα, τώρα πλέον ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτές, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 οι τότε παίκτες ήταν πολύ καλύτεροι αλλά υστερούσαν στα βασικά σε σύγκριση και με τον σημερινό μέσο παίκτη.
Αντίθετα με τον Νικ πολλοί παγκόσμιας κλάσης παίκτες όπως ο Johhny Moss και ο Bobby Baldwin δούλεψαν σαν διευθυντές στα καζίνα γιατί οι πιθανότητες να κερδίσουν περισσότερα χρήματα ήταν μεγαλύτερες. Σήμερα πλέον όλοι θέλουν όχι μόνο να συνεργάζονται αλλά και να παίρνουν μερίδιο από τις μετοχές των καζίνο είτε των offline είτε των online.
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος ώστε να κερδίσεις τις πιθανότητες. Ο Νικ ο ίδιος πολλές φορές προειδοποίησε τους νεαρούς παίκτες από τις συνέπειες που θα αντιμετωπίσουν. "Οποιοσδήποτε παλεύει με τις πιθανότητες για αρκετό χρονικό διάστημα αναπόφευκτα θα πεταχτεί έξω από το παιχνίδι και τους στόχους του" έλεγε " ποτέ μην πας ενάντια στα πράσινα ρούχα!".
Ο Νικ δε Γκρηκ πάλεψε μαζί τους και στην καλύτερη περίπτωση ήρθε περίπου στα ίσια. "Όπως δημοσιεύτηκε και επιβεβαίωσε και ο ίδιος, από το 1943 έως το 1953 ο Νικ κέρδισε 10 εκατομμύρια δολάρια στα παιχνίδια των καζίνο, αλλά έχασε άλλα τόσα σύν τα 2 εκατομμύρια που είχε φέρει μαζί του στο Λας Βέγκας. Η φιλοσοφία του Νικ ήταν πάντα να παίζει για το ρίσκο και όχι για τα χρήματα.
Μια νύχτα το 1953 ο Νικ έπαιξε 60 δολάρια σε ένα στοίχημα στο Φάρο και έχασε. Σηκώθηκε από το τραπέζι, και καθώς ο ντήλερ του έριξε ένα απορημένο βλέμμα καθώς έφευγε ο Νικ του είπε " Βγαίνω έξω στο ξενοδοχείο για να πάρω λίγο ύπνο". Αντί για αυτό περπάτησε έξω κατά μήκος της Fremont Street, ανάμεσα από τα αέναα πλήθη των τουριστών και τα λαμπερά φώτα, μπαίνοντας μέσα σε ένα ξενοδοχείο όπου δύο επιχειρηματίες από την Οκλαχόμα τον περίμεναν για να του κάνουν μία πρόταση.
Η πρόταση τους για αυτόν ήταν να λειτουργήσει ένα καζίνο σε ένα ξενοδοχείο του Στριπ το οποίο αυτοί σκόπευαν να χτίσουν. Θα είχε το 40% της επιχείρησης, την οποία ήθελαν να ονομάσουν " Nick the Greek's ".Ο Νικ τους κοίταξε σταθερά για κάποιο διάστημα και κατόπιν τους είπε ότι θα σκεφτόταν την προσφορά. Οι επιχειρηματίες φάνηκαν να ενθαρρύνονται. Ο Νικ δεν είχε φτάσει ποτέ τόσο μακριά.
Περπατώντας ξανά πίσω τον δρόμο, ο μεγαλύτερος παίκτης του κόσμου, έπεσε πάνω σε έναν χονδρομπαλά αλλά με αυτοπεποίθηση στην εξωτερική του εμφάνιση ηλικιωμένο πρώην παίκτη ζαριών του οποίου η φήμη για τις ακραίες προσκολλήσεις του, του έδωσαν το παρατσούκλι, ο φιλελεύθερος Κιντ. Ο Κιντ ασπάστηκε τον ευαγγελισμό στα γεράματα του και ήρθε στο Λας Βέγκας για να σώσει ψυχές.
"Μοιάζεις κουρασμένος " είπε στερεώνοντας πάνω στον Νικ το διαπεραστικό του βλέμμα. " Απλώς σκεφτόμουν πόσο μεγάλη είναι η απόσταση από αυτήν την έρημο μέχρι το πράσινο νησί της Κρήτης" του είπε ο Νικ. "Σε είδα να φεύγεις νωρίς" επέμενε ο Κιντ. " Τι συμβαίνει; Μήπως τελικά σε χρεοκόπησαν μια και καλή;" Σε αυτό το ερώτημα ο Νικ είπε ότι βίωσε μία απότομη και παράξενη αίσθηση, ότι στεκόταν έξω από τον εαυτό του. Ολόκληρη η ζωή του φάνηκε να φωτίζεται σε ένα ανελέητο εκθαμβωτικό φως.
Ξαφνικά άκουσε τον τρομερό αμβλύ μεταλλικό ήχο των μηχανών σλοτς. Είδε τα εκατοντάδες πρόσωπα των χαρούμενων τουριστών να αλλάζουν σε κόκκινο-κίτρινο-πράσινο και πάλι το ίδιο, στο νευρικό μισοσκόταδο του νέον, ενώ έξω από την πόλη στην μεσονύχτια έρημο οι αρχαίοι σκορπιοί τριγυρνούσαν με την ουρά τους ψηλά, και τα αρχαία κογιότ άφηναν μία μακρινή και διασκεδαστική κραυγή. Κατόπιν ο Νικ είδε τον εαυτό του να έρχεται δρασκελίζοντας από την έρημο όπως οι θεοφοβούμενοι ανατολίτες 'συγγενείς ' του, φορώντας ρούχα από δέρμα κατσίκας, με τα μαλλιά του μπροστά στα μάτια του, καθώς επέρχεται σε ένα γράπωμα χέρι με χέρι με μία γιγάντια συσκευή του τζόγου, και τότε με το προφητικό ραβδί κτυπάει την συσκευή που πέφτει κάτω και αρχίσει να ρέει προς τα έξω νομίσματα των πέντε σεντς.
Ο Νικ κούνησε το κεφάλι του. " Κιντ" του λέει με ασυνήθιστη ηπιότητα, " για να απαντήσω στην ερώτηση σου, χρεοκοπώ δύο φορές τον χρόνο σχεδόν όλη μου τη ζωή. "Όπως λες, είμαι απλά λίγο κουρασμένος". Ο Κιντ, που είχε από την αρχή υποπτευθεί ότι της μπάνκας θρησκευτικές φωτιές ίσως να καίγονται πίσω από το λεπτοφυές, λυπημένο πρόσωπο του τζογαδόρου, άρπαξε την στιγμή."
Αδελφέ Νικ! " άρχισε να κλαίει, ξαφνικά. " Γιατί δεν αφήνεις να φωτιστεί ο εαυτός σου έξω από αυτά τα Σόδομα; Τι είναι αυτό που υπάρχει για σένα εδώ;". Ο Νικ χαμογέλασε αμυδρά πριν απαντήσει. " Αδελφέ Κιντ," του είπε, σκεφτόμενος πάλι τον άνδρα με τα ρούχα από δέρμα κατσίκας, " μόλις είχα ένα μήνυμα από έναν οικείο μου, έναν συγγενή μου. Μου είπε ότι υπάρχουν τα πάντα για μένα εδώ. Έχω την κλήρου διαδοχή του τζογαδόρου". Χαμογέλασε πλατειά, αρχίζοντας να κινείται προς τον φωτερό μεταλλικό ήχο του Golden Nugget Club. " Έχω το μέλλον Κιντ, το απεριόριστο μέλλον".
Την δεκαετία του 1950 ο Νικ έπαιζε τα μεγαλύτερα όρια στο Λας Βέγκας, τα οποία ζητούσε και πετύχαινε να αυξηθούν όταν συμμετείχε ο ίδιος. Αρκετοί τον θεωρούσαν ότι ήταν ακόμη ο πιο επιδέξιος παίκτης πόκερ στην χώρα. Η δεκαετία του 1960 δεν ήταν η καλύτερη για τον Νικ . Κάθε χρονιά που περνούσε τα μεγάλα παιχνίδια ολοένα και λιγόστευαν για τον Νικ. Το περήφανο πνεύμα του έπρεπε να συμβιβαστεί να παίζει σε παιχνίδια πόκερ με λιγότερα χρήματα, αλλά τα κατάφερνε ακόμα σχετικά καλά στα ζάρια όπου τα όρια των καζίνο δεν ήταν τόσο ψηλά.
Τα χρόνια άρχισαν να δείχνουν τα σημάδια τους, καθώς άρχισε να εξασθενεί ή όραση του και η ακοή του, τα αντανακλαστικά του μειώθηκαν. Επιπλέον δεν μπορούσε να βρίσκει με την ίδια ευκολία τα χρήματα όπως στο παρελθόν και του ήταν όλο και πιο δύσκολο να επανέλθει σε μεγάλη δράση μετά από χρεοκοπία. Το πάθος του παρέμεινε όμως το ίδιο, στο τέλος βλέποντας τον να παίζει limit poker των 5 δολαρίων (σε σημερινές τιμές είναι καλά stakes για το ίντερνετ- σαν να παίζεις 25-50) τον ρώτησε ένας απορημένος θεατής "
Πως και εσύ που έπαιζες εκατομμύρια, βρέθηκες σε αυτή την κατάσταση", " Χέι, είναι η δράση" του απαντάει ο Νικ.
Ο Νικόλαος Ανδρέας Δάνδολος ή γνωστός ως Νικ ο Έλληνας, πέθανε την 25 Δεκεμβρίου του 1966. Πολλοί σημαντικοί άνθρωποι έσπευσαν να δηλώσουν ότι αυτό σήμανε το τέλος μιας εποχής. Αυτό θα έκανε τον Νικ να γελάσει. Η ιστορική περίοδος για την οποία έκαναν λόγο (εάν μία τέτοια εποχή υπήρξε, και ο Νικ ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι δεν υπήρξε-εάν εξαιρέσουμε την γνωστή high-roller era που δεν κράτησε ούτε δύο δεκαετίες) είχε έρθει στο τέλος της κάποια χρόνια πριν.
Τελείωσε στην κυριολεξία όταν μία βραδιά που ο Νικ έδωσε ένα ισχυρό κτύπημα σε ένα από τα καζίνο του στριπ . κερδίζοντας 43 χιλιάδες δολάρια, έλαβε μία πρόσκληση για ένα ποτό σε μία ήσυχη, ιδιωτική συνάντηση με τον μάνατζερ του καζίνο. " Εσύ " λέει ο Νικ στον μάνατζερ, μετά από λίγες μικρές συζητήσεις, " με έφερες εδώ για να μου πεις κάτι. Αυτό σε κάνει να μην αισθάνεσαι άνετα. Γιατί λοιπόν δεν λες απλά τις λέξεις και να τελειώνεις με αυτές;"

Μαζι με τον Nick the Greek τελειωσε και μια εποχη...2

Ο μάνατζερ του καζίνο χαμογέλασε με το μισό του πρόσωπο. " Μάλλον πρέπει να το κάνω" παραδέχτηκε. Αλλά μου είναι πολύ δύσκολο. Νικ, αυτό που θα σου ζητήσω είναι να μείνεις μακριά από το καζίνο από εδώ και στο εξής, εκτός και αν θέλεις να παίξεις με τον κανονικό τρόπο, όπως και όλοι οι άλλοι πελάτες". Κοίταξε μακριά, περιμένοντας να ακούσει την δυνατή φωνή του Νικ και τις ισχυρές του αντιρρήσεις, ίσως μάλιστα να τον κατηγορούσε ο Νικ ότι ήταν δειλός.
Ο Νικ απλά χαμογέλασε με καταφατικό νεύμα, " Το περίμενα ", είπε ήπια. " Το πρόβλημα είναι ότι απασχολώ μεγάλο μέρος από τον χρόνο σου, σωστά;" Ο καζίνο-μάνατζερ ένευσε δυστυχής " Να πάρει ο διάολος " του λέει " κερδίζεις σε εμάς πέντε μέρες τώρα, και νομίζω ότι έχεις πάνω από 200 χιλιάδες από τα χρήματα του καζίνο. Δεν με ενοχλεί αυτό. Αυτά έχει η δουλειά και ξέρω ότι παίζεις πάντα απαρεγκλίτως τίμια..." " Αλλά...!" τον παρακινεί να συνεχίσει ο Νικ.
"Ναι. Αλλά! Είσαι ένας μεγαλοτζογαδόρος, Έλληνα. Όλοι το ξέρουν αυτό. Όταν έρχεσαι μέσα σε ένα καζίνο, όλοι περιμένουν να θέσουμε μεγαλύτερα όρια όσο βρίσκεσαι σε δράση - και το κάνουμε. Αυτό είναι κάτι το σωστό. Διαθέτουμε ένα ολόκληρο τραπέζι μόνο για σένα, απλώς και μόνο για να καλύψουμε την δράση σου. Και κερδίζεις ή χάνεις ... χοντρά. Λοιπόν αυτό σημαίνει ότι όλοι σταματούν να παίζουν και έρχονται να σε παρακολουθήσουν. Και αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να παρατήσω οτιδήποτε άλλο κάνω, και να έρθω σε σένα ώστε να επαγρυπνήσω για όλα όσα συμβαίνουν ο ίδιος.
Νικ το κάνω αυτό για μία εβδομάδα, και χωρίς να λογαριάσω τι χάσαμε από σένα, από το καζίνο πέταξε ξαφνικά ένα εκατομμύριο, άσε που είμαι έτοιμος να πέσω κάτω με τα μούτρα από την εξάντληση. Δεν μπορώ να το αντέξω άλλο..." Ο Νικ σήκωσε κάπως αδιάφορα τους ώμους, χαμογελώντας ακόμη " Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις" λέει ο Νικ . " Ξέρεις δεν είσαι ο μόνος. Αυτό είναι το τρίτο μέρος στο Βέγκας όπου τελικά μου λένε το ίδιο πράγμα. Εντάξει καταλαβαίνω τον λόγο. Κανείς δεν έχει τον χρόνο πια. Παρόλαυτα πρέπει να το παραδεχτώ, είναι μία άσχημη κατάσταση..."
" Μήπως δεν ξέρω!" Ο καζίνο μάνατζερ σηκώθηκε και βημάτιζε πέρα δώθε γύρω από το γραφείο του. " Διάολε, πριν από 10 χρόνια δεν υπήρχε καζίνο στο στριπ ή οπουδήποτε αλλού, που δεν θα πλήρωνε καλά λεφτά ώστε να παίζεις σε αυτό. Εσύ περισσότερο από όλους, επειδή ο κόσμος άκουσε όλα αυτά για σένα, αλλά και όποιος άλλος μεγαλοτζογαδόρος θα ήταν κάτι περισσότερο από καλοδεχούμενος σε οποιαδήποτε ώρα της ημέρα ή της νύχτας.!."
" Και τώρα ... είναι διαφορετικά" λέει ο Νικ. " Και τώρα είναι διαφορετικά." Ο καζίνο μάνατζερ ξανάκατσε κάτω κοιτάζοντας τα χέρια του. " Για όνομα του Θεού, Νικ" λέει με έναν πιο μαλακό τόνο, " πόσο χρονών είσαι τέλος πάντων; Δεν έχει η ώρα να σκεφτείς ότι πρέπει να αποσυρθείς; Δεν χρειάζεται να στέκεσαι οκτώ με δώδεκα ώρες συνεχώς στο τραπέζι ...
" Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε φευγαλέα στο πρόσωπο του Νικ. " Να αποσυρθώ; Από τι.... Και να κάνω τι; Αποσύρεσαι από μία δουλειά, σίγουρα, αλλά πότε ήταν ο τζόγος μία δουλειά για μένα; Θα μπορούσα να αποσυρθώ επίσης δε και από την ζωή την ίδια!". " Έχεις αρκετά χρήματα..." του λέει ο μάνατζερ. " Χρήματα!" φωνάζει ο Νικ. " Τι έχουν να κάνουν τα χρήματα με αυτό ; Κερδίζεις χρήματα, χάνεις χρήματα. Τα έχεις, δεν τα έχεις. Ποιος νοιάζεται; Κέρδισα μισό δις στην ζωή μου και έχασα σχεδόν άλλα τόσα. Τι θα περίμενες από μένα να κάνω, να καυχιέμαι για τα κέρδη μου και να κρύβω τα χαμένα; Για ποιο λόγο;."
" Μα....;" ψελλίζει ο μάνατζερ. " Δεν έχει μα!. Άκουσε : Το επόμενο καλύτερο πράγμα από το να παίζεις και να κερδίζεις είναι το να παίζεις και να χάνεις. Αυτό που κυρίως μετράει είναι να παίζεις. Με άκουσες να το ξαναλέω αυτό - τι νομίζεις ότι ήταν, απλώς λόγια;."
" Νικ ... !" πάει να πει ο μάνατζερ. " Μην μου κολλάς το Νικ! Ποτέ μου δεν έφτιαξα ένα διαστημόπλοιο ή κέρδισα ένα πόλεμο ή έγραψα μία συμφωνία ή ζωγράφισα κάποιο αριστούργημα...ή κήρυξα μία ηθικοδιδασκαλία. Αλλά όλα αυτά είναι εντάξει, γιατί ποτέ δεν θέλησα να κάνω αυτά τα πράγματα. Αυτό που ήθελα ήταν να τζογάρω - να παίζω - να κερδίζω ή να χάνω. Το έκανα αυτό. Έζησα την ζωή μου με αυτόν τον τρόπο. Και ήταν μια καλή ζωή επίσης. Μία ζωή που ικανοποίησε το μόνο άτομο που χρειαζόταν να ικανοποιήσει... εμένα!"
Αυτή την φορά ο καζίνο μάνατζερ κράτησε την σιωπή του και μετά από μία μικρή ανάπαυλα, ο Νικ συνέχισε με ένα κάπως πιο δαμασμένο τόνο. " Σίγουρα είμαι ένας μεγαλοτζογαδόρος", είπε. " Αλλά όχι επειδή απλά και μόνο θέλω να κάνω κάποια χρήματα. Μου αρέσουν τα παιχνίδια με πολλά χρήματα, επειδή είσαι ζωντανός όταν η δράση ζωής και θανάτου είναι στο τραπέζι. Ή θα κερδίσεις μία περιουσία ή θα χρεοκοπήσεις. Τι καλύτερο υπάρχει; Ο άνθρωπος πεθαίνει αρκετά γρήγορα έτσι και αλλιώς. Όσο είναι ζωντανός πρέπει να αφήσει τον εαυτό του να το καταλάβει. Και τις κορυφές και τις κοιλάδες πρέπει να γνωρίσεις. Προτιμώ να πέσω από την κορυφή ενός βουνού, από το να πεθάνω από πλήξη στο αεροπλάνο! Τι κάνει ένας ταυρομάχος σαν τον Manolete; Επιδιώκει να παλέψει στην αρένα με τον πιο δειλό ταύρο που μπορεί να βρει, ή με τον πιο γενναίο; Ένας φιλόσοφος αναζητάει βολικές υποθέσεις ... ή την αλήθεια;"
Ο Νικ τελείωσε το ποτό του και σηκώθηκε πάνω για να φύγει. Στην πόρτα γύρισε το κεφάλι του για μία στιγμή, ώστε να δει τον άνθρωπο πίσω από το γραφείο. " Ένας έξυπνος άνθρωπος, " λέει του μάνατζερ, ταλαντεύοντας με έμφαση το πούρο του, " τζογάρει επειδή αυτός είναι ένας τρόπος να παραδώσει τον εαυτό του και τις τύχες του στα πεπρωμένα πριν υποβάλλει σε δοκιμή το νεύρο του, την εξυπνάδα και την, αυτοκυριαρχία του. Το κάνει αυτό επειδή έτσι βελτιώνεται η γεύση και αναβαθμίζεται ή αίσθηση του να ζεις.
Μέχρις ότου το κάνει αυτό ασμένως θα είναι χαμένος, ανεξάρτητα αν φεύγει από το παιχνίδι πλουσιότερος ή φτωχότερος. Μέχρι να μπορέσει να το καταφέρει αυτό, δεν θα έπρεπε να τζογάρει καθόλου!."
Και τότε ο Νικ δε Γκρηκ έφυγε ..έξω από το γραφείο, έξω από το καζίνο, έξω από το Λας Βέγκας - και στο τέλος έξω από την ζωή. Έφυγε . Δεν παύει όμως να είναι μέρος του 'σκηνικού' που αγάπησε και βοήθησε να πάρει μορφή, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, μέσα από την δική του εικόνα. Έφυγε. Μα ζει ακόμη, αναπνέει, σαν ένα ζωντανό ίχνος παρουσίας σε κάθε άνθρωπο στον κόσμο του οποίου η καρδιά και το μυαλό είναι αρκετά απέραντα, ώστε να κρατήσει το ένα και μεγάλο μυστικό - των τελευταίων λέξεων- από τον Νικ δε Γκρηκ.
Στα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του ο Νικ ζούσε ήσυχα στο Beverly Crest Hotel του Beverly Hils.Ο εκδότης και ιδρυτής της εφημερίδας Las Vegas Sun από το 1949 μέχρι το θάνατο του το 1989 Hank Greenspun ήταν στενός φίλος του Νικ. Δέκα μέρες πριν τον θάνατο του έγραψε για αυτόν το εξής άρθρο:
Ο βασιλιάς των τζογαδόρων - Η τύχη είναι μία κυρία και ήταν η αγαπημένη της ζωής του.
Από όλους τους άντρες που άφησαν την σφραγίδα τους παίζοντας για μεγάλα ποσά, ο Νικόλαος Ανδρέας Δάνδολος εύκολα επέτυχε την πιό θρυλική από όλες τις φήμες.
Ο Νικ δε Γκρηκ όπως είναι περισσότερο γνωστός, είναι στα αλήθεια ο βασιλιάς των τζογαδόρων, κανείς ποτέ στην ιστορία δεν κέρδισε ή έχασε περισσότερα λεφτά . Η ζωή του Νικ είναι αρκετά γνωστή σε μένα όπως και σε κάθε ένα από του στενούς του φίλους και συναδέλφους του. Ακόμα και η πιο ονειρώδες ζωή πρέπει κάποτε να έρθει στο τέλος της και υποθέτω ότι και η ζωή του Νικ είναι και αυτή μετρημένη. Για σήμερα παλεύει απέναντι στις μεγαλύτερες πιθανότητες που έχει παίξει ποτέ- έχει απέναντι του τις πιθανότητες για την επιβίωση. Ο Νικ είναι σοβαρά άρρωστος στο Λος Άντζελες.
Τα παλιότερα χρόνια, κάπου στις τρεις το πρωί, θα πήγαινα στο Old Westerner και αργότερα στο Horseshoe Club όταν το αγόρασε ο Binion και θα καθόμουν εκεί μαγεμένος από τις απίθανες ιστορίες των παρελθόντων ημερών, όταν το παιχνίδι ήταν μία επιδέξια τέχνη την απόλαυση της οποίας επέτρεπαν μακετίστες, αντί των μεγάλων εμπορικών επιχειρήσεων του σήμερα.
Υπήρχε πάντα ένας αέρας μυστηρίου γύρω από τον Νικ, γιατί πολύ λίγοι μπορούσαν να έρθουν αρκετά κοντά του και στο σε ακραίο βαθμό κλειστό του στόμα. Έχει ποιότητες που είναι άγνωστες στην "κοινωνική ομάδα" των μεγαλοτζογαδόρων. Υπήρξε μία εποχή στο Λας Βέγκας όταν οι πολλές χιλιάδες των επισκεπτών της πόλης ήταν μάλλον περισσότερο γοητευμένοι από την δράση του Νικ παρά από τα φανταστικά και λαμπερά προγράμματα πίστας για τα οποία τα καζίνο πληρώνουν πολλές χιλιάδες δολάρια για την δημιουργίατους.
Ot ιστορίες για τον Νικ είναι μέγα πλήθος και λίγοι από τους παλιούς μπορούν να θυμηθούν αληθινά επιτεύγματα του τζόγου χωρίς να αναφέρουν το όνομα του σε αυτά. Ξέρω τις περισσότερες από τις ιστορίες, αλλά αυτή που έχει το περισσότερο ενδιαφέρον για μένατώρα είναι η πάλη του Νικ για την ζωή του που λαμβάνει χώρα στο Mount Sinai Hospital του Λος Άντζελες.
Ποτέ δεν πάλεψε μεγαλύτερες πιθανότητες.
-Από το άρθρο αυτό αφαιρέθηκαν κομμάτια τα οποία υπάρχουν ήδη στις προηγούμενες σελίδες. Ο εκδότης αυτός και ή έρευνα του είναι η πηγή μεγάλου μέρους του αφιερώματος για τον Νικ δε Γκρηκ.-
Η γυναίκα του Hank Greenspun η Barbara έγραψε στην εφημερίδα ένα μικρό άρθρο μετά τον θάνατο του Νικ:
Η Barbara Greenspun θυμάται 1966: Ο Δάνδολος ήταν ευγενικός, πράος
Θυμάμαι τον Νικ δε Γκρηκ Δάνδολο σαν ένα ευγενικό και πράο άνθρωπο που μπορούσε να τζογάρει σε σχεδόν τα πάντα. Κατά συνέπεια η κατάσταση πραγμάτων του ήταν ή βίος ανθόσπαρτος ή εξοντωτικός. Την μία μέρα θα ήταν εκατομμυριούχος, την άλλη πάμπτωχος. Μια χρονιά, ακριβώς πριν τα Χριστούγεννα, ο Νικ είπε ότι έχει ένα δώρο για μένα. Οι γιορτές ήρθαν και πέρασαν αλλά κανένα σημάδι από τον Νικ και το δώρο του.
Τελικά τον Φεβρουάριο ένας ενθουσιασμένος Νικ ήρθε στο γραφείο μου στην Sun και μου πρόσφερε ένα μικρό πακέτο. " Εδώ είναι το Χριστουγεννιάτικο σου δώρο" μου ανήγγειλε " θα ήταν εδώ νωρίτερα, αλλά δεν μπορούσα να βρω τον μακαντάση στον οποίο το άφησα ενέχυρο."
Αυτό ήταν κάτι το αντιπροσωπευτικό του Νικ. Ακόμη έχω και φυλάσσω αυτό το πολύτιμο ενθύμιο. Όταν ο Νικ πέθανε δέκα μέρες μετά από το άρθρο του Hank σε αυτήν την εφημερίδα, ήταν απένταρος. Ο Hank και μερικοί από τους φίλους του μαζεύτηκαν και έδωσαν στον Νικ μία κηδεία που αρμόζει σε βασιλικό αξίωμα - χρυσό φέρετρο και όλα - για τον Νικ δε Γκρηκ Δάνδολος που ήταν πραγματικά ένας θρύλος του Λας Βέγκας.
Ο Νικόλαος Δάνδολος ήταν ανάμεσα στα εφτά ονόματα που εγκαινίασαν το Hall of Fame του πόκερ το 1979.
Ο Νικ έζησε την ζωή μέσα από την καρδιά του, και ονειρεμένα όπως σημείωσε ο δημοσιογράφος αλλά δεν παύει να ήταν μία ζωή γήινη, ανάμεσα σε ανθρώπους, και γι’αυτό θα αναφέρω μια φράση από το μυθιστόρημα του Χάρρυ Μαρκ Πετράκη, όπως την είπε ο Νικ σε κάποιον στενό του φίλο στα τελευταία χρόνια της ζωής του. " Όσες και αν είναι οι φυλακές μας, όσα και αν είναι τα βάσανα μας, δεν μπορούν να κρατήσουν παραπάνω από μία ζωή - στο τέλος ο θάνατος θα μας απελευθερώσει για άλλη μία φορά "

Απιστευτες προσωπικες ιστοριες του Nick the Greek

Οι χιλιάδες των θεοσεβούμενων Αμερικανών που επισκέπτονταν την πόλη της δράσης του Νικ, το Λας Βέγκας κάθε χρόνο, εξαιτίας της οικονομίας του ασανσέρ του Νικ, συν την μυστηριώδη αύρα του, τον έχουν μετατρέψει σε θρύλο, μία αυθεντική παραδοσιακή μορφή. Η περιέργεια τους δαιμονίζουν τον Νικ. Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1950 ένας ρεπόρτερ του Λας Βέγκας τον πληροφόρησε ότι ψηφίστηκε ως μεγαλύτερο τοπικό θαύμα φυσικού κάλλους από το περίφημο φράγμα Χούβερ σε μία δημοσκόπηση των εκτός πολιτείας τουριστών, έγινε πυρ και μανία.
" Τι είναι αυτό;" φώναξε " Σέρνουμε ένα μεγάλο εθνικό οικοδόμημα σε έναν διαγωνισμό δημοτικότητας; Σε τι αποσκοπεί ο κόσμος; Γιατί δεν ενδιαφέρονται για καλά τεχνουργήματα;". Στους ανθρώπους έχει μεγάλο βάρος ο Νικ. Τους βασανίζει η εναντίωση στην προσωπικότητα του. Πίσω από το βαθύχρωμο, σε κάποιο βαθμό αρχοντικό του προσωπείο, βρίσκεται ένα ψυχρό ερευνητικό, αριστοκρατικό μυαλό, η επιστήμη του οποίου κατέχεται σε βαθμό κολεγιακού πτυχίου.
Αυτό το μυαλό τον κάνει να βλέπει στους θεατρινισμούς των ανθρώπων με έναν αφ' υψηλού φιλόψογο αέρα, σαν να ήταν ένας εκλεκτικός θεατρικός κριτής ο οποίος απαιτείται από την εφημερίδα του να ανασκοπήσει ένα 'πανηγυριώτικο ' πανόραμα. " Αυτή η διαιρεμένη εντολή θα έκαμνε ηλίθιους πολλούς ανθρώπους, αλλά όχι εμένα, είμαι τόσο άνετος όσο ένα ζευγάρι σορτσάκια αλόγων".
Ως ένας καλλιεργημένος και εγκόσμιος άνθρωπος, ο Νικ πιστεύει ότι το 'πνεύμα', το λεπτό χιούμορ, θα πρέπει να είναι το επιλεγμένο όργανο του ανδρός. Έχει οξύνει το δικό του στους καθηγητές και κυνηγούς βραβείων, συγγραφείς και πολιτικούς, κυρίες του καλού και όχι κόσμου, ιερωμένους και απατεώνες μεταξύ άλλων. Από την δική του άποψη μία αίθουσα συνεστίασης ή ένα τραπέζι του μπαρ είναι ένα πεδίο τιμής γύρω από το οποίο οι ανταγωνιστές αφηγητές ιστοριών συγκεντρώνονται και προσπαθούν να ξαρμπουρίσουν, αποψιλώσουν ο ένας τον άλλον.
Στις συζητήσεις του ο Νικ είναι κατά πρώτο λόγο ένας που αντιτάσσει λογοχτυπήματα. Στο Λος Άντζελες ένας κληρικός τον οποίο ο Νικ γνώριζε για χρόνια, σφόδρα αναστέναξε για την δυσκολία της απόκτησης σοφίας. " Γιατί δεν δοκιμάζεις να παίξεις για μικρά ποσά;" τον ρωτάει ο Νικ "0 άνθρωπος μπορεί να αποκαλύψει τα βαθύτερα του συναισθήματα του για ένα δεκαδόλαρο".
Ένας που ήθελε να κτίσει ένα καινούριο καζίνο στο Λας Βέγκας Strip ζήτησε την συμβουλή του Νικ. " Ποτέ μην χρηματοδοτείς κάποιον που παίζει στα δάχτυλα τις στρατηγικές επιχειρήσεις. Στο να διαλέξεις ένα όνομα για τον χώρο σου, προσπάθησε να βάλεις το Τέξας σε αυτό. Οι πετρελαιάδες είναι οι μόνοι που έχουν λεφτά πλέον. Μην ανεβάζεις τα όρια για τις μικροκαμωμένες γριές κυρίες. Αυτές παίζουν πιο πολύ καιρό από ότι εσύ. Τελικά μπορεί και να εγκαταλείψεις το εγχείρημα. Η αρχαία Ρώμη καταδίκασε τον τζόγο, όπως ίσως ξέρεις, με το σκεπτικό ότι ήταν εκθηλυντικός. Δεν μπορώ να υποδείξω, συνεισφέροντας έτσι σε ένα πνεύμα κοριτσίστικο στην κοινωνία μας, σε μία τέτοια εποχή πολέμων".
Παρατηρήσεις αυτού του τύπου ήταν φυσικό να προσδώσουν στον Νικ ευρύτατο θαυμασμό σε κάποιους κύκλους του τζόγου. " Πίσω στο Σικάγο " λέει ο Solid Gold Jones, ένας αποσυρμένος άνθρωπος της εμπιστοσύνης, "τα παιχνίδια ζαριών τελείωναν στην ώρα τους, και ένας παίκτης που έπαιζε μεγάλα ποσά δεν μπορούσε να περπατήσει δύο τετράγωνα παρακάτω χωρίς κάποιος να μην είχε ένα πιστόλι κολλημένο στα πλευρά του. Αλλά ο Νικ; Κάθε βράδυ περπατούσε έξω μόνος τους με λεφτά σε όλες τους τις τσέπες. Τριάντα τετράγωνα δρόμων στα οποία δεν θα έστελνες τους πεζοναύτες μέσα σε αυτά.
Αλλά ούτε μία φορά δεν έπεσε θύμα ληστείας από κανέναν. Ήταν ένας φόρος τιμής σε έναν άντρα, από την πόλη του Σικάγο, στο Σικάγο σεβόντουσαν την φινέτσα. Σε άλλους κύκλους του τζόγου, ο θαυμασμός για τον Νικ ήταν μετριασμένος. " Ο άνθρωπος ήταν άσπλαχνος" λέει ο Sherlock Feldman πρώην ιδιοκτήτης του διαρκούς παιχνιδιού ζαριών Sherlock του St. Louis, ένα σεβαστό ίδρυμα στην πόλη για πολλά χρόνια.
"Δεν είχε αισθήματα, δεν έκανε λάθη. Όπου και αν πήγαινε ο αέρας ήταν γεμάτος από καπνό -γεμισμένα δωμάτια. Πίσω του όσο μακριά μπορούσες να δεις υπήρχε η έσχατη ένδεια από την μία άκρη της χώρα έως την άλλη (περίοδος μεγάλης ύφεσης μετά το κραχ του 1929). Χιλιάδες άλλοι παίκτες των ζαριών έπεσαν με την πλάτη κάτω καθώς ήταν ατυχής η μοίρα για αυτούς όταν ανακατεύτηκαν με τον Έλληνα. Με αυτόν και τα φιλοσοφικά του βιβλία" είπε ο Feldman βραχνά.
Αυτές οι παρεκκλίνουσες θεωρήσεις για τον Νικ αντικατοπτρίζουν την αλλόκοτη ανάμιξη της έντασης συναισθήματος, ανησυχίας και απορίας που συνήθως αφύπνιζε σε όλους οι οποίοι τον γνώρισαν. Αν και ο ίδιος σκέφτεται για τον εαυτό του ότι είναι από τους πλέον διαφανείς και εύληπτους ανθρώπους με πρακτικό τρόπο, κανένας, εκτός ίσως κάποιος από τους παίκτες δεν ήταν σε θέση να δώσει μία εξήγηση για αυτόν. Ανάμεσα στους γνωστούς του υπήρχε η αίσθηση ότι μετά από τόσες δεκαετίες εξόρμησης στα τραπέζια του τζόγου, τρώγοντας με την περιφρόνηση ενός έφηβου για την δίαιτα., καπνίζοντας είκοσι πέντε πούρα την ημέρα, και με μέσο όρο ύπνου 4 ώρες το εικοσιτετράωρο, θα έπρεπε να ήταν έτοιμος για τον άλλο κόσμο.
Αντί για αυτό η φυσική του αντοχή παρέμεινε σχεδόν μέχρι τέλους εξωφρενική. Σε ένα παιχνίδι ζαριών στο Las Vegas Thunderbird Hotel ο Νικ είχε μία αμυχή στον αστράγαλο του, που φαινόταν να αγριεύει τώρα που φορούσε τα παπούτσια . Κατά τα μεσάνυχτα πρόσεξε ότι το πόδι του 'κτυπούσε' στέλνοντας του κύματα άλγους, και το επόμενο βράδυ ενοχλήθηκε γιατί το πόδι του πρήστηκε στο γόνατο και γύρισε στο κρίσιμο αυτό σημείο σε πορφυρό χρώμα.
Αυτό το βράδυ ενώ ο Νικ παρέμεινε στην καρέκλα του απαθής, ένας από τους ανθρώπους του παιχνιδιού ανησύχησε και κάλεσε έναν γιατρό, οποίος σύρθηκε κάτω από το τραπέζι για να κοιτάξει το πόδι του και τότε πρόσταξε τον τζογαδόρο να έρθει μαζί του στο νοσοκομείο. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες να τον πάει στο νοσοκομείο ο γιατρός του έκανε μία πλήρη ένεση πενικιλίνης στο πόδι του, το έβαλε πάνω σε μία καρέκλα και προειδοποίησε τον Νικ ότι ίσως πέσει σε λίγο σε παραλήρημα.
"Παραλήρημα;" μουρμούρισε ο Νικ, μελετώντας την δράση, "Α, ναι". Ο γιατρός επέστρεψε αρκετές φορές για να του περιποιηθεί το πόδι. Την τελευταία φορά που τον επισκέφθηκε το πόδι είχε γιατρευτεί σχεδόν και ο Νικ που προηγουμένως λαγοκοιμόταν μέσα στην δράση ένοιωθε τώρα πολύ καλά. "Πρέπει να ξαναρθείς " λέει ο Νικ στον γιατρό " από τότε που μου έκανες την πρώτη ένεση η τύχη μου άλλαξε".
Η φαινομενικά ψυχαναγκαστική ανάγκη του Νικ για δράση είναι μία πηγή θαυμασμού στους περισσότερο στοχαστικούς φίλους του, ανάμεσα τους ο επικεφαλής του τμήματος κοινωνικών σπουδών του ανατολικού πανεπιστημίου. Ένα καλοκαίρι ο καθηγητής πέρασε αρκετές ευχάριστες ώρες συζητώντας το πρόβλημα με τον Νικ. Ο Νικ βρισκόταν παραδόξως σε μία διάθεση επιστροφής σε μία προγενέστερη κατάσταση. " Έχω βαρεθεί να ζω σαν φιλοξενούμενος στο σπίτι καθενός" είπε ο Νικ με κατήφεια " Θα ήταν πρέπον να αποσυρθώ σε ένα που θα είναι δικό μου". " Δεν μπορείς να αποσυρθείς " σαρκάζει ο καθηγητής, " Εσύ είσαι ο στρατάρχης του πίσω δωματίου ".
" Στρατάρχης;", λέει ο Νικ " Νόμιζα ότι είμαι ένας από αυτούς που περπατάνε με τις πληγές τους, αλλά κάνεις λάθος. Δεν είμαι εθισμένος στον τζόγο. Δεν ξέφυγα ποτέ από κάτι που σκόπευα να κάνω, για να βρεθώ γρήγορα σε δράση". Κάποια χρονιά ο Νικ δεν ξέφυγε από την πορεία του για να βρίσκεται μόνο και μόνο σε δράση, όταν ξανασυνάντησε τον αργότερα εστιάτορα και αδελφό του διάσημου μαέστρου ορχήστρας Abe Lyman, Mike Lyman. Μαζί του είχε παίξει χαρτιά σε ένα τραίνο για Νέα Υόρκη παλαιότερα χωρίς να έχει τις καλύτερες αναμνήσεις.. Αυτήν την φορά τον συνάντησε σε ένα κλαμπ για χαρτιά.
" Τι λες για μία μονομαχία στο στάντ πόκερ;" του λέει ο Νικ. Ο Lyman του λέει ότι είναι απένταρος. " Θα σε δανείσω " του λέει ο Νικ. Ο Λύμαν ένας εξπέρ στο μπριτζ του λέει ότι παίζει μόνο μπριτζ, ένα παιχνίδι το οποίο ο Νικ ούτε ήξερε καλά, ούτε του άρεσε. Μετά από μία σύντομη μάχη με τον εαυτό του ο Νικ δάνεισε στον Lyman και σε δύο ακόμα τζογαδόρους που ήταν επίσης φαλίριδες. Παίζοντας μπριτζ ο Νικ έχασε 25.000 δολάρια σε 10 ώρες. Κατά το μεσημέρι της επόμενης μέρας, θυμήθηκε ξαφνικά ότι έπρεπε να προλάβει το τραίνο που έφευγε στις 4 ή ώρα για την Φιλαδέλφεια, για να δει το πρώτο αγώνα μποξ μεταξύ του πολύ καλού του φίλου Dempsey και του Tunney.
Με την συνήθη του έλλειψη εθισμού στον τζόγο, άρχισε να προσπαθεί να πείσει τον Lyman και τους άλλους να έρθουν μαζί του. Όταν αυτοί δίστασαν, ο Νικ τους αγόρασε εισιτήρια και τους υποσχέθηκε να αναλάβει όλα τα έξοδα που θα έκαμναν στο ταξίδι τους. " Όταν φτάσαμε στην Φιλαδέλφεια " είπε ο Νικ "μου είχε κοστίσει ήδη 300.000 δολάρια το να μάθω να παίζω μπριτζ.
Ο κύκλος έκλεισε όταν πόνταρα στον Dempsey 160.000 δολάρια και έχασα. Μερικές βδομάδες αργότερα πήγα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αφήνοντας άλλες 150.000 δολάρια πίσω. Αλλά είχα δράση, ναι όντως". Αυτή η προδιάθεση του Νικ για τα χρήματα είναι ίσως ένας από τους κύριους λόγους που τον έχουν κάνει μυστηριώδη στους συνάδελφους ταυ. Μακριά από τα τραπέζια μοιάζει να χάνει κάθε ενδιαφέρον για αυτά. Αυτή του η στάση αποδίδεται συχνά στο γεγονός ότι γεννήθηκε σε μία ευκατάστατη οικογένεια στο Ρέθυμνο της Κρήτης, και είχε όλες τις πολυτέλειες που μπορεί να έχει ένας νέος να του δίδονται αφειδώς από τον πλούσιο νονό του στη Σμύρνη, όπου και ανατράφηκε. Αυτή όμως η εξήγηση δύσκολα καλύπτει ένα πρόβλημα μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο.