Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Μια κλαση πανω απο ολους, Nick the Greek, ενας αληθινος ευγενης του χωρου

Όπως όμως και οτιδήποτε άλλο στον τζόγο, οι προσωπικοί κανόνες του Νικ να μην κυνηγάει τα χαμένα έχουν και τις εξαιρέσεις τους. Όπως συνέβη σε ένα διήμερο παιχνίδι ζαριών που έλαβε μέρος σε κλειστό κύκλο στα τέλη της δεκαετίας του 1930, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον βαρόνο του συνδικάτου Frank Costello. Το παιχνίδι έβαινε την 36η του ώρα και ο Νικ είχε αρχίσει να χάνει έντονα, όταν ξαφνικά άρχισε να διπλασιάζει τα στοιχήματα του κάθε φορά που ο γκάνγκστερ κέρδιζε ένα.
Ο Κοστέλλο γέλασε και προειδοποίησε τον Νικ ότι θα του έπαιρνε ότι σεντ του είχε απομείνει. Αλλά ο Νικ απλά του έγνεψε και συνέχισε να διπλασιάζει. Ήταν σχεδόν στον πάτο του κεφαλαίου με το οποίο είχε έρθει στο παιχνίδι όταν ο Κοστέλλο έχασε τέσσερα πονταρίσματα την σειρά. Τα συνεχόμενα κερδισμένα στοιχήματα του Νικ όχι μόνο δεν τον έκαναν να ρεφάρει αλλά τον έδωσαν και έναν αέρα 85.000 δολαρίων πάνω.
" Σου το είπα ότι αισθανόμουν τυχερός " του λέει ο Νικ τσεπώνοντας τις στοίβες με τα χρήματα . " Εσύ είσαι αυτός που δεν κυνηγάει ποτέ τα χαμένα χρήματα" του λέει ο αφρίζοντας ο Κοστέλλο. " Σωστά" λέει ο Νικ, μην τα κυνηγάς ποτέ εκτός αν σου έρθει αυτό το αίσθημα ότι θα κερδίσεις και αυτό κρατήσει όλη τη νύχτα. Τότε πάνε για τον ουρανό. Ένας που έχει μία τυχερή νύχτα μπορεί να κερδίσει ακόμη και αν τον σημαδεύει ένα γεμάτο πιστόλι... και ένας που αισθάνεται χαμένος δεν θα μπορέσει να κερδίσει ακόμη και με τις πιο ευνοϊκές συνθήκες.
'Άλλο ένα παράδειγμα ήταν όταν ο Νικ παρακολούθησε έναν νεαρό από το Κάνσας να παίζει ζάρια στο Λας Βέγκας . Ο νεαρός έχασε μερικά στοιχήματα και άρχισε να μην ρίχνει τα ζάρια κάθε φορά που ήταν η σειρά του. Ξαφνικά η τύχη του άλλαξε και κέρδισε 17 συνεχόμενες ζαριές. Στο τέλος αυτού του σερί φώναξε με χαρά στον υπεύθυνο του τραπεζιού , "Τα κέρδισα όλα πίσω". Ο άνθρωπος του καζίνο δεν ήξερε εάν έπρεπε να γελάσει ή να κλάψει. " Ούτε και εγώ" είπε ο Νικ. Μετά την δεύτερη του πετυχημένη ζαριά άρχισα να ποντάρω και εγώ μαζί του σπάζοντας τον κανόνα μου που είναι να μην παίζω την γραμμή pass ( Ο Νικ δεν έπαιζε την γραμμή pass αλλά την γραμμή don't pass λόγο του ότι η πρώτη έδινε πλεονέκτημα στο καζίνο
1.414 τοις εκατό ενώ η δεύτερη 1.402 τοις εκατό, και φυσικά ο Νικ το λάμβανε αυτό σοβαρά υπόψη ). Κέρδισα κάπου 8.000 δολάρια και θα κέρδιζα παραπάνω εάν μπορούσα να ποντάρω παραπάνω από το όριο του καζίνου. Αλλά ο μικρός δεν πήγε και πολύ μακριά. Κάθε μα κάθε φορά πόνταρε ένα και μοναδικό δολάριο". Μπορεί να χάσεις 100 ζαριές και να κερδίσεις 10 αλλά πάλι να βγεις κερδισμένος με τον τρόπο παιχνιδιού του Νικ. Τα ποσοστά τρέχουν συνεχώς εναντίον σου και ο μόνος τρόπος να τα αντιμετωπίσεις είναι να κερδίσεις όσο το δυνατόν περισσότερα σε όσο το λιγότερα πονταρίσματα. Η τύχη κάνει κύκλους. Από τον παίκτη εξαρτάται κατά πόσο μπορεί να την αξιοποιήσει, άλλωστε είναι θέμα χαρακτήρα.
Σε μία πόλη που άνθισε ραγδαία την εποχή του πυρετού του χρυσού, την Τόνοπα της Νεβάδα, πόλη φάντασμα σήμερα, ένα μεσημέρι τα κύματα καύσωνα της ερήμου ταράχτηκαν από την άφιξη ενός μεγάλου μαύρου ανοιχτού αυτοκινήτου, που πάρκαρε μπροστά από την είσοδο ενός καφέ της πόλης. Μία ξανθιά κοπέλα καθόταν πίσω από το τιμόνι και ένας ψηλός πνευματώδης άνδρας με μαύρο κοστούμι και παπιγιόν βγήκαν έξω. Δύο ηλικιωμένοι ξινισμένοι παλικαράδες κάθονταν στην βεράντα. Με την σκόνη να έχει κολλήσει πάνω στον ιδρώτα του δέρματος τους έμοιαζαν έτοιμοι να ξαναμπούν στις στοές για αναζήτηση χρυσού.
Καθώς είδαν τους δύο επισκέπτες με το ακριβό αυτοκίνητο να περνούν από δίπλα τους , ρώτησε ο ένας από τους ηλικιωμένους , " Ηθοποιός;" " Τσουκ" είπε ο άλλος "Νικ δε Γκρηκ". Η βεράντα έτριξε ακολουθώντας και αυτή τις αισιόδοξες κινήσεις των παλαιών χρυσοθήρων. Μέσα στο καφέ ο Νικ δε Γκρηκ ο ονομαστός μελετητής του Αριστοτέλη και του Λιτλ Τζο, και ως προς όλες τις στατιστικές ο μεγαλύτερος ανεξάρτητος τζογαδόρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, παρήγγειλε σάντουιτς για την κοπέλα και τον ίδιο. Καθώς αυτά ετοιμάζονταν, βόλταρε έως την άλλη άκρη του καφέ όπου είδε ένα παιχνίδι ζαριών με όριο τα 100 δολάρια σε εξέλιξη σε μία γωνία του χώρου.
Ο υπεύθυνος του τραπεζιού τον γνώρισε και ψιθύρισε κάτι στους άλλους παίκτες. Η δράση σταμάτησε. " Συνεχίστε παιδιά " τους λέει ο Νικ " είμαι απλά περαστικός , δεν έχω χρόνο για να παίξω". Δύο ώρες αργότερα ο Νικ ήταν ήδη 1.500 δολάρια χαμένος στο παιχνίδι και η πλειοψηφία του ενήλικου πληθυσμού της πόλης που ξεσηκώθηκε από τους ξινισμένους παλικαράδες ,είχε ήδη συνερεύσει μέσα ή έξω από το καφέ. Στην δύση του ηλίου, όταν τα ηλεκτριστικά νέα ότι ο μεγαλύτερος τζογαδόρος του κόσμου ήταν σε δράση στην πόλη εξαπλώθηκαν, οι παράτολμοι εξορύχτες ασημιού άρχισαν να έρχονται κατά μάζες από τους λόφους.
Κατά τα μεσάνυχτα το κορίτσι είχε κοιμηθεί στο αμάξι και για τον Νικ είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν όλα στο οπτικό του πεδίο. Στις 4 το πρωί όταν το πλήθος είχε ελαττωθεί σημαντικά , ο Νικ (που μερικές φορές κουβαλάει ποσά και των 150.000 δολαρίων πάνω του) πλήρωσε στον υπεύθυνο του παιχνιδιού που στεκόταν άναυδος και αμήχανος μπροστά του 9.720 χιλ. δολάρια σε μετρητά , επιπλέον υπολόγισε ότι πλήρωσε 17.000 δολάρια σε παράλληλα στοιχήματα. Ο Νικ χαμογέλασε νυσταγμένα τριγύρω και είπε , " Ήταν ένα πολύ ευχάριστο βράδυ για μένα κύριοι, πολύ ευχάριστο".
Στο δωμάτιο έπεσε σιωπή καθώς έγινε αντιληπτό ότι αυτή η γεμάτη ζωντάνια δράση έφτασε στο τέλος της. Τελικά ο υπεύθυνος του παιχνιδιού και ιδιοκτήτης του καφέ καθάρισε την φωνή του και είπε, " Κύριε Νικ , μιλώντας εκ μέρους μου και όλων αυτών των κυρίων, θέλω απλά να ξέρετε ότι ήταν μία μεγάλη μας τιμή η κοινωνική σας υπόσταση εδώ στην πόλη της Τόνοπα σήμερα. Δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να δούμε ένα μεγαλοτζογαδόρο να ρίχνει ζάρια σε αυτά τα μέρη πλέον , πόσο μάλλον τον βασιλιά αυτοπροσώπως. Όταν την έχουμε " ολοκλήρωσε με βραχνή φωνή " ξέρουμε πώς να αξιολογήσουμε αυτό που αξίζει να ειδωθεί".
Αυτός ο ευγενικός και αναπάντεχος τίτλος τιμής δεν είχε να κάνει σε τίποτα με τα λεφτά που έχασε ο Νικ εκείνη την ημέρα . Ο τίτλος τιμής ήταν υπεράνω από τα λεφτά, ένα ειλικρινές συναίσθημα, μία φιλοφρόνηση της πιο αγνής μορφής στον άνθρωπο που είναι προεξέχων σε έναν τομέα στον οποίο βασίζεται κατά τον μεγαλύτερο βαθμό η οικονομία της Νεβάδα. Επίσης τονίστηκε το κύρος του Νικ από ιστορικής άποψης. Ο ιδιοκτήτης του καφέ είχε την πρόθεση από ότι φαίνεται να εξυμνήσει τον Νικ όσο ποτέ άλλοτε. Όλο αυτό όμως που κατάφερε τέλος πάντων ήταν να κάνει τον πολυμαθή παίκτη έντονα ανήσυχο.
"Σχετικά με την τρίτη του πρόταση" είπε ο Νικ " μπορούσα παράπλευρα να δω τον συναισθηματισμό να νικάει τις υπαγορεύσεις της λογικής αυτού του ανθρώπου. Το λαμπύρισμα του πολιτικού έκανε μπάσιμο στο μάτι του. Φυσικά την έκανα για το αμάξι."Ο Νικ δε Γκρηκ , ένας περιπετειώδης τζέντλεμαν , με ένα ευμέγεθες κεφάλι, κυκλοθυμικά μάτια και μία ειρωνική ευχέρεια στο πνεύμα, είναι ενάντια στο να αναμοχλεύονται τα συναισθήματα ή να φέρνονται σε ένα χαμηλότερο σημείο , από έναν άνδρα προς έναν άλλο άνδρα. Ως αφοσιωμένος αναγνώστης του Πλάτωνα και γνώστης των ιπποδρομιακών εντύπων, ως ένας επιγραμματικά ασκούμενος φιλόσοφος επιφέρει έναν ήρεμο αέρα αποστασιοποίησης , ώστε το υπάρχον χάος να εμφανίζεται καθαρά μπροστά του χωρίς να εμποδίζει την προσπάθεια του να ζήσει στον κόσμο της νόησης.
"Το κεφάλι δεν πρέπει να φοριέται για χάρη της εμφάνισης " υποστηρίζει. " Ήταν επιδιωκόμενο να λειτουργεί ως αντηχείο για κάποια αιτία. Δεν είναι ένα παράσημο". Όντας πεπεισμένος έτσι, ο Νικ νομίζει ότι ο σκοπός πρέπει να θριαμβεύει πάνω από το συναίσθημα. " Ο άνθρωπος είναι μία κλινάμαξα που τραβιέται από δύο γαιδάρους" είπε σε κάποιους μελετητές της ζωής του. Ο γάιδαρος που ακολουθεί μία σταθερή πορεία είναι ο σκοπός, αυτός ο γάιδαρος που συνέχεια επιδιώκει να πηδήξει τα ίχνη για να βρεθεί με τις γαϊδάρες είναι το συναίσθημα. Πρέπει να κάνετε ηπιότερο τον δεύτερο γάιδαρο παιδιά αν θέλετε να βγάλετε την κλινάμαξα έξω από τον αχυρώνα".
Ο Νικ αγωνίστηκε παλικαρίσια να μειλιχεύσει το συναίσθημα μέσα του. Το έχει καταφέρει εν μέρει, τεκμαιρώμενος την πόζα ενός κυνικού και με καρδιά από πέτρα κοσμοπολίτη, που ψυχρά εντείνει τα σατυρικά του στιχουργήματα σε έναν κερατένιο κόσμο. Ατυχώς άνθρωποι με το βέβαιο ένστικτο να καταλαβαίνουν μόνο το πλαστό έχουν δει ευθέως μέσα από αυτή την πόζα, και αυτοί που τον ξέρουν αναφέρονται σε αυτόν ως έναν μεταξύ των πιο συμπονετικών ανδρών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου